шуркедылше

шуркедылше

1. прич. от шуркедылаш

2. прил. колючий

Лывырге кидна дене шуркедылше отыл кокласе уржавуйым мешак тичак погышна. [/i]Ю. Артамонов.[/i] Мы своими нежными руками собрали полный мешок ржаных колосьев среди колючей стерни.

Шола могырышто шуркедылше вондер кушкын шогалын. [/i]«Ончыко»[/i] На левой стороне вырос колючий кустарник.

Сравни с:

шуркалыше, шуркалышан, шуралтышан